همیشه وقتی از یه چیزی عصبانی میشی واونقدر ناراحت میشی که نمیدونی چطور برخورد کنی وخیلی حرفها توی دلت هست که میخوای بزنی وقت گفتنش رو نداری ویا اینکه بعدش میگی ایکاش اینطوری جوابش رامیدادم ولی چند وقتی که از ماجرا می گذره با خودت می گی ای کاش فلان حرف را نزده بودم یا چه خوب شد این حرف را بهش نزدم ولی من تازه گیها هروقت در چنین موقعیتی قرار می گیرم خودم را به خدا می سپارم و خیلی وهمیشه ام خوب جواب میگیرم وخدا خودش بهم آرامش می ده وکارام هم به خوبی پیش می ره ولی وقتی یادم میره که خدایی دارم که بالاتر ازاو کسی نیست وهمه ی هستی در دست اوست از آرامش که خبری نیست هیچ قلبم نیز عجیب می لرزد واسترس تمام وجودم را میگیرد .

خدای من معبودم ای که بی تو هیچم یاریم کن تا در سختی های روزگار نلرزم ویادم نرود پناهگاهی دارم که اگر به آن پناهنده شوم حتی سخترین طوفانها وامواج دریای زندگی نمی تواند مرا از پای در آورد خدایا تویی تنها کسم وهمه کسم بی توهیچم و با تو همه چیز از آن من است .معبودم تمام لحظه هایم را به تو می سپارم خودت من را از غفلت بی توبودن رهایم ببخش که تو رحمان ورحیمی