دوباره آسمان دلم ابری است .ای کاش بغض آسمان دلم می شکست و هوای دیدگانم بارانی می شد.

خدای  من! می دانم مهربانی ولی من کم طاقتم،

 خدای من! معبود من! من سرگردان در کاروانسرای دنیا  را به خود  وا مگذر چرا که من ضعیف تراز آنم که اسیر وزندانی این دنیا نشوم ،

خدایا! چند روز پیش بود شنیدم انسان عالمی می گفت وقتی خدا بنده اش را دوست می دارد

حا جت هاش رو برآورده نمی  کنه تا صدای بنده اش را بشنود.

 خدایا من !نمی دانم من  نالا یقم  ، یا تو دوست داری صدایم را بشنوی . خداجوون خیلی وقت ها خیلی ها نمک میشن رو زخم های آدم .وتو می مانی که با این رفتار چه کنی؟

 خدایا! عجیب دلم گرفته.

 معبود من!خودت می دونی تنها کسم تویی .

خدایا!بی کسی های دنیا ییم روخودت پر کن .خدایا! اگه گنهکارم تو بزرگی ،تو بخشنده ای  من روسیاه راببخش  .

خدایا خودت به من ذره ای صبر بده  . خدایا کمکم کن. که بی تو من هیچم.. …

“برای تعجیل در فرج صلوت”