پیامبر (ص) درباره ی روز غدیر خم فرمود : روز غدیر خم بهترین اعیاد امت من است ، وآن همان روزی است که خداوند به من دستور داد برادرم علی بن ابیطالب را برای امتم منصوب نمایم …. قسم به خدایی که مرا به پیامبری مبعوث کرد و بر همه خلایق برگزید ، من علی را بر زمین منصوب ننمودم مگر بعد از اینکه خداوند اورا به آسمانیان معری کرد و ولایت اورا بر ملائکه واجب نمود .

عید غدیر و جشن امامت مبارک

عده ای نزد پیامبر (ص) آمدند و عرض کردند : یا رسول الله جانشین وصاحب اختیار ما بعد از شما کیست ؟ وحی نازل شد :« إِنَّما وَلِيُّكُمُ‏ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» یعنی : «صاحب اختیار شما خدا وپیغمبر و آن کسی است که نماز به پا می دارد و صدقه وززکات را در حال رکوع می دهد .» صدقه در حال رکوع برای معرفی شخص امیرالمومنین (ع) بود . که این آیه ولایت او را به حکم خداوند اعلام می کرد.. پیامبر (ص)با حاضران بر خواستند .و به مسجد آمدند ، در این حال فقیری را دیدند که از مسجد خارج می شد .حضرت فرمود : آیا کسی چیزی به تو نداد ؟ گفت : بلی این انگشتر را داد . حضرت پرسید : چه کسی آن را به تو داد؟ گفت :آن مردی که مشغول نماز است ، و به اشاره به علی علیه السلام کرد . فرمود در چه حالی آن را به تو داد ؟ گفت : در حال رکوع!! دراینجا پیامبر (ص) تکبیر گفتند و همه اهل مسجد نیز تکبیر گفتند .سپس فرمودند : علی بن ابیطالب صاحب اختیار شما بعد از من است . حضرت فرمود : سپاس خدایی را که نعمت را برای علی به حد کمال رساند و گوارایش باد فضیلتی که خداوند به او عطا کرد .این آیه قران سند دائمی ولایت و امامت و صاحب اختیاری امیرالمومنین (ع) شد . که شان نزول آن به اتفاق همه ی مفسرین و مورخین ومحدثین داستان خاتم بخشی آن حضرت است . همین آیه را پیامر (ص) در خطبه غدیر مطرح کردند ونزول آن در شان امیرالمومنین (ع) را به صراحت بیان فرمودند.

هم اکنون غدیر به صورت بیابانی است که در آن ابگیری وچشمه آبی است و محل مسجد _که اکنون اثری از آن نیست _بین چشمه وآبگیر بوده است . این مننطقه در حدود 200کیلومتری مکه 300کیلومتری مدینه ، در 26کیلو متری شهر «رابغ»ودر 8کیلومتری روستای جحفه که میقات حجاج است قرار دارد .وهم اکنون به نام غدیر شناخته میشود .مردم منطقه نیز به خوبی از محل دقیق ونام آن آگاهند ومیدانند شیعیان هر از چند گاهی برای یافتن آن منطقه می آیند وپرس وجو میکنند

قصه ی غدیر قصه سر گذشتی در 1422سال پیش نیست که امروز به کار من وتو نیاید، بلکه نیز همین امزروز است !کاش به دور از جدالهای تفرقه افکن شیعه وسنی ، در اعماق دریای غدیر فرو می رفتیم و گوهر های ناب آن را می یافتیم تا بزرگ ترین قدرت جهانی در دنیای ستیزه جوی امروز ، اتحاد بزرگ ملل مسلمان باشد . چرا که غدیر مایه اتحاد مسلمین است .آری غدیر را چنین قابلیتی است که اگر شده بود آنچه را که خدا تدبیر کرده بود و رسولش در وادی غدیر ابلاغ ، امروز اسلام را اقتداری وصف ناشدنی بود !
اما غدیر را منشی است و روشی ، غدیر را باطنی است وظاهری ….
غدیر در دلت عشق می کارد و معرفت به بار می دهد غدیر چشمانت را تیز بین میکند تا غبار های فتنه سد راهت نشود ، غدیر روحت را به شوق می آورد و زندگیت را به شعور ….غدیر اما انقلاب درونی است درونی برای من وتو تا ابتدا در دلمان بهشتی آسمانی ا ز حرم االهی بنا کنیم و در جامعه خود جاری شویم .
غدیر رویای دولت کریمه مهدی عجل الله تعالی است در زمینی که اکنون آکنده از ظلم وجور است ….
غدیر الگوی دولت عش است که 1172 سال است انتظارش را داریم !!
غدیراما فقط یک جمله است « من کنت مولاه فهذا علی مولاه» نبود ، بلکه خطابه ای بود که بیش از یک ساعت به طول انجامید ،غدیر نشستی بود سه روزه وبیعتی بود بزرگ…
غدیر 120 هزار دست بود که با علی علیه السلام بیعت کرد و بشارتی بود از جانب پروردگار برای اکمال دین ….
پس روحت را بر دار و با ما بیا !آری من وتو غدیر را فریاد خواهیم کرد ، من از هر فرقه ای که باشم ، مسلمانم و پیامبرم محمد صل الله علیه واله وسلم است دستورش را بر دیده ی منت میگذارم وپیامش را به دیگران می رسانم که فرمود: فلیبلغ الحاضر الغائب والوالداالولدالی یوم القیامه، پس بایسته است که سخن مرا <خطبه غدیر >حاضران به غایبان وپدران به فرزندان برسانند تا روز رستا خیز

منبع : پیک مبشر ویژه نامه عید غدیر ص1

از پیامبر (ص) پرسیدند: مقصود شما از کلامتان چه بود که فرمودید:« من کنت مولاه فهذا علی مولاه»؟ حضزت فرمود : خدا صاحب اختیار من است و به من از خود صاحب اختیار تر است ، ودر برابر دستورات او مرا امری نیست . من نیز صاحب اختیار مومنینم و نسبت به آنان از خودشان صاحب اختیار ترم و در برابر من آنان را امری نیست . هر کس من صاحب اختیار اویم و نسبت به او از خودش صاحب اختیار ترم علی بن ابیطالب صاحب اختیار اوست و نسبت به او از خودش صاحب اختیار تر است ودر برابر او برایش امری نیست .