این روزها رو دوست ندارم…

چند وقتی احساس می کنم هیچ هدفی ندارم …احساس می کنم این همه درس خوندن بی فایده است… احساس می کنم هیچ هدفی برای زندگی ندارم …الان سی و دوسالمه . از هفت سالگی تا الان به جز سه سال نیم آن همیشه درس خواندم . ولی چه فایده…. .         

چند روزه میروم دانشگاه دندانپزشکی تا دندونام رو درست کنم . از وقتی این دانشجو ها را می بینم بیشتر فکر می کنم این همه درس خوندم و کارایی ندارم .

از این که همیشه تو خونه بشینم خسته شدم . می دونم مقصر خودم هم هستم باید بیشتر تلاش کنم تا از این رکود بیرون بیام . ولی انگیزه ای ندارم دوست دارم یه ذره تفریح کنم ولی تنها تفریح من این روزا رمان خوندنه . گاهی زمان از دستم می ره … کلاس داستانویسی هم می رفتم خیلی دوست داشتم ولی از وقتی که کلاسا رو تموم کردن منم بی انگیزه شدم خدایا فقط یه محرک ،یه محیط خوب، یه سری دوستای خوب و با حال …. خدا خودت کمکم کن .

ادامه دارد …..