همیشه با یکی ازبرادر هایم بحث سیاسی ودینی زیاد میکردیم واصولا در دو نقطه ی متضاد

وروبه روی هم قرار داریم. دیروز به روستای محل تولدم رفته بودیم اوهم آمده بود من که اصلا

فکر نمی کردم او  در انتخابات شرکت کنه ولی با کمال ناباوری دیدم اولین نفر بود که صبح  

بلند شد وبرای انداختن رایش در صندوق به مسجد محل رفت وجالب این که وقتی یکی از

آشنایان به اوگفت ما که شرکت کردیم ولی خوب آن ها هر کس را بخواهند به عنوان رئیس

جمهور میگذارند درجوابش گفت : این وظیفه ی من وتو است مگر وضعیت سوریه را         

نمی بینی اینها نتیجه این است که قدر آنچه را داشته اند را ندانسته اند وحالا ذره ای   

آرامش  ندارند وچه بر سرشون آوردن !

وقتی این را شنیدم خیلی تعجب کردم .فهمیدم اگر با او درمسائل سیاسی تفاوت  دارم   

ولی او هم این مانند من این نظام را دوست دارد وارزشش را میداند حالا هرچند خبر ها  

را از بی بی سی هم اگر میشنود ولی قدرت تحلیلش را دارد ودوست را از دشمن تشخیص

می دهد . خیلی برایش خوشحال شدم که فهمید اگر این خانوده ی بزرگ ایرانی هم

مشکلاتی دارد اجازه مداخله هیچ استعمار گری را نمی دهد ومیدانم مردم کشور من     

همه  این گونه اند اگر با بدترین  تحریم ها وسختی ها هم روبه رو شوند کشورشان را     

نمی فروشند.

و من این حماسه ی سیاسی را به تمام مردم کشورم ورهبر فرزانه ام تبریک عرض میکنم  

وان شاءالله آن که از این صندوق ها بیرون می آیدوبر مسند ریاست جمهوری می نشیند

دینش را ومردمش را همیشه مد نظر داشته باشد وبداند در همه حال خدا ناظر بر رفتار و 

کردار اوست .

برای تعجیل  درفرج صلوات