باز در جان جهان یکسره غوغاست حسین

این چه شوری است که از یاد تو برپاست حسین؟

این چه رازی است که صد شعله فرو مرد وهنوز

روشن از داغ تو ظلمت کده ماست حسین؟

تا قیامت نرود نقش تو از لوح ضمیر

حیرتم کُشت، بگو این چه معماست حسین؟

گرچه شد جوهر عشق از قلم عاطفه پاک

رقم مهر تو بر صفحه دل هاست حسین

دامن از شوق تمنّای تو گلزار صفا

سینه از آتش سودای تو سیناست حسین

راهیان حرم قدس تو، با شهپر عشق

همه رفتند و جهان محو تماشاست حسین

گرنه خون تو ثمر داد به میدان بلا

این همه شور شهادت به چه معناست حسین؟

تا به محراب محبّت تو امامی، پیداست

خاک هر وادی گل رنگ، مصلاّست حسین

شعر از بهمن صالی

برای تعجیل در فرج صلوات

غربت

باز شد ماه محرّم، کربلا را بنگرید حجّ عاشورای خون، سعی و صفا را بنگرید

وعده گاه وصل جانان، قبله گاه اهل دل کوی هفتادودو قربانی، منا را بنگرید

در عبور کاروانِ پیش گامان عروج جنب و جوش هجرت از خود تا خدا را بنگرید

آمده خون حسینی باز در رگ ها به جوش شور بیداری شعور نینوا را بنگرید

در خیابان ها، گذرها، کوچه ها، پس کوچه ها این حضور حاکی از «یا لیتنا» را بنگرید

می دهد خون شهیدان این ندا کای رهروان برگ برگ لاله های زیر پا را بنگرید

ارزش خون شهیدان ارزش یک مکتب است خون بهای ما خدا باشد بها را بنگرید

محمّد موحدیان (امید)

برای تعجیل درفرج صلوات

یا حسین علیه السلام

ای حضور آسمان در جان خاک یا حسین بن علی روحی فداک

موج ها هرچه تلاطم می کنند پیش پایت خویش را گم می کنند

ای نماز عشق را تکبیر سرخ آیت تطهیر را تفسیر سرخ

ای شکوه آفرینش، ای یقین آبروی مکتب، ای سالار دین

ای امام لاله های نینوا آفتابِ غرقِ خون در کربلا

ای جلال هر چه غیرت، هرچه مرد قوّت بازوی قرآن در نبرد

قوس محرابم، خم ابروی توست خط «انعمت علیهم» کوی توست

آب ها وقتی که توفان می کنند یاد آن لب های عطشان می کنند

حسین اسرافیلی

برای تعجیل در فرج صلوات

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟

بی پناهم، خسته ام،تنهابدادم میرسی ؟

گر چه آهونیستم اماپراز دلتنگی ام

ضامن چشمان آهوهابه دادم میرسی ؟

ازکبوترهاکه میپرسم نشانم میدهند

گنبدو گلدسته هایت رابه دادم میرسی ؟

من دخیل التماس رابه چشمت بسته ام

هشتمین دردانه زهرابه دادم میرسی ؟

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا المرتضی

امشب صدای ناله ی مولا نیامد

تنهای شهر خویش در صحرا نیامد

امشب تمام نخل های کوفه مردندند

آب از سرشک دیده ی مولا نخوردند

امشب به چاه کوفه دادت را نگفتی

حتی اذان بامدادت را نگفتی

فزت برب الکعبه ات در گوش مانده

امشب چراغ مسجدت خاموش مانده

برای تعجیل در فرج صلوات

به نماز ،بست  قامت که نهد بعرش پا را

به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را

چو بگفت نام (الله)و ادا نمود(اکبر)

بگرفت هیبت حق همه ملک ما سوا را

نبُود ز سجده خوشتر ،به خدا قسم علی را

که خدای می پسندد به سجود او دعا را

به نماز آخرینش چه گذشت ، من ندانم

که ندای دعوت آمد ،شه ملک (هل اَتی ) را

به ندای دعوت حق چو علی بگفت لبیک

بشکافت  تیغ دشمن سر شاه لافَتی را

شب تار از این مصیبت  بدرید سینه اش را

اثرات این سحر شد همه جای آشکا را

همه اهل بیت عصمت ، زسرا برون دویدند

اَبَتا وَ واعَلیا ، بنمود پر فضا را

چه گذشت یارب آندم بدل غمین زینب

چو بدید غرق در خون ، سر روی مرتضی را

ز شهادت علی شد و تمام صبر زینب

چه کند اگر ببیند شهدای کربلا را

(منبع : ای اشکها بریزید از حبیب چایچیان)

برای تعجیل درفرج صلوات