خوشا به حال آنان که به جای شهرت دردنیا -که تنها قفسی برای از بین بردن آزادی های فردی است وانسان را از بسیاری همدلی ها معاشرت ها وخوشی ها دور میکند -در آسمانها مشهور می شوند .

خوشا آنان که به جای پوستر ها ،پرده ها وبیل بورد های زمینی ،نامشان ورد زبان ملائکه وعکسشان ،تصویر محبوب آسمانیان است .

تمام کوچک وبزرگ مردم ایران وحتی بسیاری از آنان که در سایر کشور ها زندگی می کنند امروز نام “دکتر مصطفی چمران “را به خاطر رشادت ها ودلاوریهایشمی شناسند واو را به نیکی یاد

می کنند .
این درحالی است که ایشان در نیایش ها ودل نوشته های پرمفهومش می نویسد :

خدایا خوش دارم گمنام وتنها باشم تا در غوغای کشمکش های پوچ مدفون نشوم.

پیامبر صل الله علیه وآله می فرمایند:

“هرگاه خداوند بنده ای از امت مرا دوست بدارد ، محبت اورا در دل های برگزیدگان ،ارواح فرشتگان وسا کنان عرش خود قرار میدهد تا اورا دوست بدارند این است دوستدار حقیقی”.

البته نتیجه شهرت درآسمان محبوبیت در زمین نیز است .چنان که مولی متقیان علی علیه السلام میفرماید:

“هرگاه خداوند تعالی بنده ای را دوست بدارد ،منادیی از آسمان ندا دهد:بدانید که خدای تعالی فلانی را دوست دارد پس شما نیز او را دوست بدارید.بنابر این دلها اورا در خود جای می دهند وبا هر که بر خورد کند ،محبوب ودوست داشتنی و مورد رغبت اوست.”

منبع:کتاب عمرتون چند؟!

(برای تعجیل در فرج صلوات)