روزی مرد نا بینایی روی پله های ساختمانی نشسته بود وکلاه وتابلویی را در کنار پایش قرار داده

بود .روی تابلو خوانده می شد : من نابی نا هستم لطفا کمک کنید .روز نامه نگار خلاقی از کنار او

می گذشت نگاهی به اوانداخت فقط چند سکه در داخل کلاه بود . او چند سکه داخل کلاه انداخت

وبدون اینکه از از مرد نابینا اجازه بگیرد تابلوی او را برداشت آن را برگرداند واعلان دیگری روی آن

نوشت وتابلو را کنار پای او گذاشت وآنجا را ترک کرد .عصر آن روز روزنامه نگار به آن محل بازگشت

ومتوجه شد کلاه مرد نابینا پر از سکه واسکناس شده است ، مرد نابینا از صدای قدمهای خبر نگار

و را او را شناخت و خواست اگر او همان کسی است که آن تابلو را نوشته بگوید ، که بر روی آن

چه نوشته است ؟ روزنامه نگار جواب دادچ چیز خاص ومهمی نبود ، من فقط نوشته یشما را به

شکل دیگری نوشتم ولبخندی زد وبه راه خود ادامه داد .

مرد نابینا هیچوقت ندانست که و چه نوشته .

ولی روی تابلوی او خوانده می شد :

امروز بهار است ، ولی من نمی توانم آن را ببینم!

نکته :

وقتی کارتان را نمی توانیدپیش ببرید استرا تژی خود را تغیر بدهید خواهید دید بهترین ها ممکن

خواهد شد باور داشته باشید هر تغییر بهترین چیز برای زندگی است .حتی برای کوچکترین

اعمالتان از ودل، فکر وهوش وروحتان مایه بگذارید این رمز موفقیت است لبخند بزنید.

منبع:ماهنامه فرهنگی واجتماعی آشنا ،آبان ماه 90

برای تعجیل در فرج صلوات